ขั้นตอนพัฒนาตนเอง

งานสมัยใหม่นี้มีเข้ามาเพื่อทำให้คนเราสามารถเลือกที่จะทำได้ไม่ว่าจะชอบหรือไม่คุณต้องทำงานเพื่อเลี้ยงตัวเองให้มีชีวิตอยู่บนโลกที่ได้ ปัยจัยคือเงินที่ต้องมี งานคือการแสดงตัวต่อสังคมทำให้คนเรามีคุณภาพที่จะอยู่ต่อไป ภาระอย่างการเลี้ยงดูครอบครัวก็เป็นสิ่งที่ต้องรับผิดชอบเช่นกันเพื่อที่จะเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น แล้วจะทำอย่างไรเพื่อให้ตัวเองมีคุณภาพในการทำงานมากยิ่งขึ้นคำตอบคือการศึกษาหาความรู้ให้มากกว่าคนอื่นจะทำอย่างไรก็ได้ให้เรามีความคิดที่กว้างไม่จมอยู่กับเนื้อหาเก่านี้คือการพัฒนาที่ดีแล้วจะทำให้ประสบความสำเร็จได้ไม่ยาก สังคมก็เป็นเรื่องที่ต้องไปพร้อมกันเพื่อที่จะได้รับข้อมูลที่เราไม่รู้ควรพูดคุยกับเพื่อนร่วมงานให้มาก เพื่อที่จะได้ความรู้ที่มีสามารถหาได้ตามเว็บไซต์ประสบการณ์จริงคือสิ่งสำคัญ โชว์ฉลาดมากกว่าคนอื่นเป็นสิ่งที่ผิดอย่างมากในที่ทำงานทำให้คนอื่นจะคิดว่าคุณมีความรู้มากเลยไม่ต้องบอกกลายเป็นว่าลดขีดจำกัดในการทำงานไปอย่างสิ้นเชิง ความรู้ก็จะไม่ได้อีกไม่ว่าจะทำอะไรไม่ควรทำเช่นนี้เด็ดขาดควรทำเหมือนรู้แต่ไม่แสดงออกนั้นเป็นสิ่งที่ควรทำเพื่อให้ได้มาซึ่งความรู้ที่หายาก อีกอย่างหนึ่งที่ควรศึกษาเอาไว้ก็เห็นจะเป็นการเข้าหานายจ้างจะทำให้รู้ว่าเขามีความคิดอย่างไรกับการทำงานของเรา ถือว่าเป็นการแลกเปลี่ยนข้อมูลยิ่งถ้ารู้ว่าหัวหน้าต้องการอะไรจะทำให้สามารถทำงานได้อย่างไม่ยาก แถมยังได้อะไรใหม่ๆ เพิ่มอีกด้วย แต่ถ้าสรุปว่าสิ่งไหนเป็นการเพิ่มเติมความสามารถของตัวเองนั้นมันขึ้นกับตัวคุณเองที่ไม่ต้องมีใครมาบอกทำด้วยตัวเองก่อนหลังจากนั้นไม่รู้จริงๆ จึงค่อยถาม วิธีการเหล่านี้คุณนำไปใช้ได้จริงส่วนของงานนั้นแต่ละบุคคลนั้นไม่เหมือนกัน หวังว่าบทความนี้จะเป็นประโยชน์กับคนที่จะใช้ชีวิตในการทำงานอย่างมีความสุข

การใช้ชีวิตในยุคของการพัฒนาและวิวัฒนาการในปัจจุบันในโลกแห่งข่าวสารที่มีการแข่งขันสูง การเร่งรีบและการเผชิญหน้ากับวิทยาการใหม่ๆ ถ้าจะบอกได้ว่าสิ่งเหล่านี้ทำให้สังคมเราขาดความสันติสุขก็ไม่เกินจริงไปนัก หากผู้ที่ศึกษาหันมาให้ความสำคัญกับการศึกษาในเรื่องของพฤติกรรมอย่างถึงแก่นแท้ เพื่อนำสิ่งเหล่านี้ไปเป็นความรู้เบื้องต้นอันจะนำไปสู่แนวคิดในการพัฒนาตัวเองได้ แน่นอนว่าจะช่วยในเรื่องของการดำเนินชีวิตให้มีประสิทธิภาพอย่างแน่นอน ในด้านของชีวิตการเรียน  การทำงาน หรือชีวิตส่วนตัว

ก่อนอื่นต้องเข้าใจในเรื่องต่อไปนี้ก่อนคือ

-การเข้าใจ การวิเคราะห์ และสังเคราะห์ ขอบข่ายในเรื่องของความหมาย ประเภท และพฤติกรรมในการศึกษาเพื่อไปพัฒนาไปตัวเอง
-การระบุเป้าหมาย รู้ถึงความเข้าใจความสำคัญของการศึกษาพฤติกรรม
-วิเคราะห์ที่มาของความรู้ความเข้าใจของที่มาด้านพฤติกรรม รวมไปถึงวิธีการศึกษาด้านพฤติกรรม เพื่อนำไปประยุคใช้ให้เกิดผลต่อตัวเองปละผู้อื่น
-วิเคราะห์หรือสังเคราะห์ ให้มีการประยุคใช้แนวทัศนะที่เกี่ยวข้องกับพฤติกรรมของมนุษย์รวมไปถึงเอาความรู้ที่ได้นำไปประยุกต์ใช้วางแผนเพื่อไปพัฒนาตัวเองต่อไป
-รู้ถึงขอบข่ายของการศึกษาพฤติกรรมอันเนื่องจากพฤติกรรมของมนุษย์ในมีความซับซ้อน เพื่อให้การศึกษาของมนุษย์ไม่มีความซับซ้อน เข้าใจได้ยากจึงมุ่งเน้นที่ประเภทของพฤติกรรมที่พัฒนาตัวเอง

เราจะมาดูถึงประเภทของพฤติกรรมว่ามีอะไรบางเพื่อที่จะให้เข้าใจประเภทของพฤติกรรมได้ง่ายขึ้นจึงออกมา 2 ประเภท
1.พฤติกรรมภายนอก เป็นอีกหนึ่งพฤติกรรมที่จะสักเกตได้โดยชัดเจนคือ พฤติกรรมที่จะเห็นได้จากการ พูด การหัวเราะ การร้องไห้ รวมไปถึงการเคลื่อนไหวร่างกาย การเต้นของหัวใจเป็นต้น
2.พฤติกรรมภายใน หรือก็คือความในใจ เป็นพฤติกรรมที่เจ้าตัวเท่านั้นจะรู้สึก อีกในหนึ่งถ้าเจ้าตัวไม่บอกใคร หรือไม่แสดงออกก็จะไม่มีใครรู้ได้เลย เช่น การจำ การับรู้ การเข้าใจ การได้กลิ่น การได้ยิน การฝัน การหิว การโกรธ ความคิด การตัดสิ้นใจ และเจตนา

คำว่าวินัยส่งผลต่อมนุษย์ไม่ใช่แต่เรื่องของระเบียบ แต่ความหมายของมันลึกซึ้งถึงความหมายของการจัดจัดระเบียบชีวิตของคนเราด้วยสื่อถึงระบบแผนการการอยู่รวมกันของมนุษย์อีกด้วย ซึ่งก็คือการจัดระเบียบระบบความสัมพันธ์ในสังคม และคนหมู่มากให้มีความเอื้อ เกื้อหนุนซึ่งกันและกันต่อยอดไปถึงการพัฒนาของคนแต่ละคน ให้พัฒนาไปในทางที่ดีและถูกต้องอีกด้วย ระบบสังคมแบบนี้ถูกเรียกว่า สังคมแห่งกัลยาณมิตร ความหมายของมันก็คือการที่ให้คนมาอยู่ร่วมกันด้วยหลักแห่งกัลยาณมิตร ที่ต้องอาศัยซึ่งกันช่วยเหลือกันในแต่ละด้านเพื่อพัฒนาไปสูงการมีชีวิตที่ดียิ่งขึ้น ทุกคนจะได้พัฒนาร่วมกันทั้งด้าน พฤติกรรม ควบคู่ไปกับ จิตใจ และ ปัญญา ซึ่งถ้าคนในสังคมที่ท่านได้อาศัยอยู่ไม่ว่าจะเป็นที่บ้านหรือที่ทำงานก็จะ เมื่อมีสามสิ่งนี้จะกอบก็จะเป็นสังคมที่ดีอย่างแน่นอน เมื่อทำได้แบบนี้ชีวิตของท่านก็จะมีความสุขรวมไปถึงคนรอบตัวคุณด้วย จะพูดได้เต็มปากได้ว่าสังคมของคุณเป็นสังคมที่ดีงามได้ถ้าทำอย่างที่กล่าวมาข้างต้นได้

ชีวิตที่ดำเนินไปด้วยความดีที่เรียกว่า มรรค มีความหมายว่า ทางดำเนินชีวิตที่ดีงาม ซึ่งประกอบไปด้วย 3 ปัจจัยหลัก อันได้แก่จิตใจที่ดีงาม  ปัญญาและจิตใจที่ดำเนินไปด้วยกับความดี โดยจะขาดในเรื่องของการฝึกหัดและการเรียนรู้ไปไม่ได้ ซึ่งเรียกว่า สิกขา คือการพร้อมด้วยศีลฝึกฝนจิตใจที่เรียกว่า สมาธิ และการฝึกฝนทางด้านการตัดสิ้นใจหรือเรียกว่า ปัญญา สิ่งเหล่านี้คือต้องมีไปควบคู่กันจะขาดสิ่งใดสิ่งหนึ่งได้ เพราะเมื่อมนุษย์หรือคนฝึกหัดทั้งสามด้านนี้มาตั้งแต่เกิด ด้วยการเลี้ยงดูของพ่อแม่ ชีวิตก็จะดีขึ้นเมื่อพ้นมือพ่อแม่ไปก็จะเป็นบุคคลที่ดีของสังคมโดยจะมีส่วนทำให้สังคมที่อยู่ใกล้คนจำพวกนี้ก็ทำให้คนรอบข้างเปลี่ยนไปในทางที่ดี

เมื่อกล่าวถึงมนุษย์ก็ต้องนึกถึงการพัฒนาที่มีมานานแล้ว โดยมนุษย์หรือคนเราก็จะมีการถ่ายทอด ภูมิธรรม ภูมิปัญญา ต่อกันถ้าจะนึกภาพง่ายก็เหมือนกับพ่อแม่สอนลูกต่อมา อารยธรรมกับวัฒนธรรมที่ส่งต่อมารุ่นสู่รุ่นไม่รู้ต่อกี่ปีสิ่งเหล่านนี้คือการพัฒนาตัวเองของมนุษย์จะเห็นได้ว่ามีความจำเป็นเราเป็นอย่างมากไม่ว่าจะทำอะไรก็ต้องอาศัยจุดนี้ แม้แต่การใช้ชีวิต การงาน การเรียน  หรือสิงแวดล้อมเราต้องเรียนรู้ที่จะอยู่กับมันให้ได้ต่อยอดไปเรื่อยเพื่อให้มนุษย์มีอยู่รวมกันได้อย่างมีความสุขและเข้าใจถึงความจำเป็นของการพัฒนาชีวิต โดยเราจะเห็นได้ว่าคนเราถ้าเกิดไม่มีการพัฒนาแล้วเราก็จะไม่ต่างจากสัตว์ที่ไร้การนึกคิดและการตัดสิ้นใจที่ดีเลยก็ว่าได้ การพัฒนาประกอบไปด้วย การฝึกฝนตัวเองกล่าวคือ คนเราสามารถที่จะทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งได้ดีก็ต้องเกิดมาจาการฝึกฝนตนเอง ไม่ว่าจะเป็นการสร้างผลงานอะไรออกมาสักอย่างหนึ่งต้องอาศัยเวลาความตั้งใจและความเข้าใจ จึงจะออกมาเป็นผลงานที่ดีเพราะมนุษย์เราสามารถสร้างสรรค์สิ่งประดิษฐ์ทางวัตถุ ออกมาได้ทุกคนถ้ามีความตั้งใจไอเดียและความสร้างสรรค์ ไม่ต่างจากการทำงานถ้าเรามีสิ่งเหล่านี้ก็มักจะทำงาที่มอบหมายมาได้อย่างเป็นอย่างดี และมีเกิดความผิดพลาดแต่อย่างใดจะส่งผลดีหลายๆอย่างต่อตัวท่านเองในระยะยาว ดูอย่างคนที่ประสบความสำเร็จหลายๆที่ เค้าเหล่านั้นได้สร้างสรรค์ผลงานเอาไว้ไม่ว่าจะเป็น คอมพิวเตอร์ที่เราใช้กันอยู่ปัจจุบันที่อำนวยความสะดวกให้เราอย่างมากมายหรือจะเป็นรถยนต์หรือสิ่งอื่นๆอีกมากมาย ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าคนพวกนี้มีการพัฒนาทางด้านความคิด มีการศึกษาที่สูงเป็นบุคลากรที่มีค่าของโลกซึ่งไม่ได้มีมากมายหลายคนนักที่จะทำสิ่งที่ยอดเยี่ยมได้แบบนี้

คน หรือ มนุษย์ เปรียบได้ดั่งทรัพยากรที่มีคุณค่าที่ต้องมีการพัฒนามาตั้งแต่สมันโบราณตั้งแต่ยุคหินจนมาถึงทุกวันนี้ มนุษย์เป็นสัตว์สังคมที่อยู่รวมกลุ่มกันที่เรียกว่า องค์รวม ในการดำเนินชีวิตอาจจะแยกแตกต่างกันไปแต่ทุกด้านก็มีความสำคัญและสัมพันธ์ซึ่งกันและกัน

ที่แบ่งออกได้เป็น 3 ด้านอันได้แก่

ด้านพฤติกรรม คือการเคลื่อนไหวทางด้านรางกาย หรือทางวาจา โดยมีความสัมผัสกับส่งแวดล้อม ทางสังคมก็คือการเข้ากลุ่มกับเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน อีกข้อหนึ่งคือสิ่งแวดล้อมทางกายภาพ หรือทางวัตถุที่ต้องเริ่มกันตั้งแต่ปัจจัยสี่ คือสิ่งที่เอาไว้สำหรับใช้สอยบริโภคต่างๆ หรือแม้กระทั่งธรรมชาติแวดล้อมที่อยู่รอบตัวเรา ตลอดจนการทำมาหากินเลี้ยงชีพตัวเอง สิ่งเหล่านี้ไม่ว่าจะแบบไหนก็เรียกว่า พฤติกรรม สิ่งเหล่านี้จะมีความสัมผัสลึกซึ่งเกี่ยวข้องกับสภาพจิตใจ ยกตัวอย่างง่ายๆว่าถ้าคุณไม่ทำร้ายใครให้เดือดร้อนคุณเองก็จะมีจิตใจที่ดีมีความสุขคนรอบข้างของคุณก็เช่นกัน

จิตใจ หรือ จิตพิสัย เป็นพฤติกรรมทางด้านจิตใจ ซึ่งจะมีความรู้สึก ค่านิยม ความซาบซึ้ง ทัศนคติ ความเชื่อ ความน่าสนใจ และคุณธรรมเข้ามาเกี่ยวข้อง โดยจะแบ่งออกมาได้ 2 แบบดั่งต่อไปนี้
1.การตอบสนอง เป็นการกระทำอีกรูปแบหนึ่งของความเต็มใจ ยินยอม ต่อที่สิ่งที่อยู่ตรงหน้าซึ่งเป็นการตอบสนองที่เกิดขึ้นจากการเลือกสรรแล้ว
2.การับรู้ เป็นที่เกิดขึ้นจากปรากการณ์ หรือไม่ก็สิงเร้าตัวเราอย่างใดอย่างหนึ่ง โดยจะเป็นไปในลักษณ์ของการเปลี่ยนแปลงความหมายของสิ่งเร้านั้นๆว่าเป็นแบบไหน แล้วจะตอบสนองอย่างไร และจะตอบสนองต่อกับสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างไร

ปัญญา อยู่ในรากฐานของกระบานการคิด ซึ่งจะต้องเกิดก่อน พฤติกรรมผลจึงจะออกมาดีสิ่งเล่านี้จะแสดงให้เห็นว่าปัญญามีความสำคัญต่อทุกการกระทำไม่ว่าจะทำอะไรก็ตามเมื่อมีปัญญาก็มักจะแก้ปัญหาต่างๆได้โดยง่ายและผลจะออกมาดีกว่าการไม่ใช้ปัญญาอย่างแน่นอน

บุคลิกภาพเป็นสิ่งที่เราแสดงออกไม่ว่าจะด้วยลักษณะใดก็ตาม ท่าทางการเดิน สีหน้า กริยามารยาท หรือแม้แต่ความรู้สึกที่แสดงออกมาต่อหน้าบุคคลอื่น โดยที่บุคลิกภาพนั้นจะส่งผลต่อผู้ที่พบเห็นทั้งทางด้านอารมณ์และความรู้สึกเช่น ดูน่าเชื่อถือ ดูน่าเกรงขาม ดูมีความมั่นใจ สำหรับสิ่งที่จะส่งเสริมทำให้บุคลิกภาพของเราดีขึ้นนั้นมีหลายอย่างด้วยกันและประเภทของบุคลิกภาพมี 2 อย่างคือ

บุคลิกภาพภายใน เป็นสิ่งที่อยู่ภายในตัวไม่สามารถมองเห็นได้เช่น ความรับผิดชอบ , ความคิดสร้างสรรค์ , ความมีน้ำใจ , อารมณ์เมื่อโกรธ , อารมณ์เมื่อมีความสุข เป็นต้น

บุคลิกภาพภายนอก ใครก็สามารถรู้ได้เมื่อเห็นคือเสื้อผ้า , การพูด , การเดิน ยืน นั่ง , การรับประทานอาหารเป็นต้น

การพัฒนาบุคลิกภาพควรเริ่มจาก เครื่องแต่งกาย สุขภาพอนามัย การดูแลร่างกาย ความมั่นใจในตนเองและอารมณ์

เครื่องแต่งกาย ปรับเปลี่ยนให้เหมาะสมกับสถานที่หรือสถานการณ์ที่ต้องเจอและกาลเทศะ วัฒนธรรม เครื่องประดับไม่ดูเวอร์จนเกินไป ทรงผมที่ดูดีแต่ไม่สะดุดตารวมถึงรองเท้ากระเป๋าที่เข้ากันได้ดีกับงานนั้นๆ

สุขภาพอนามัย รักษาน้ำหนักตัวพอดีกับรูปร่าง หน้าตาสวยสดใสหรือไม่ รวมถึงอาหารที่ส่งผลเสียต่อร่างกายควรงด

การดูแลร่างกาย ตั้งแต่หัวจรดเท้า กลิ่นตัว เล็บ ผม หนวดเคราเป็นต้น

ความมั่นใจในตนเองและอารมณ์ มีความมั่นใจแต่ไม่ใช่เป็นคนเยอะหยิ่งหรือทะนงตัว สามารถควบคุมอารมณ์ได้ดี ใจเย็นเพื่อแก้ปัญหาหรือสิ่งที่เจอ

ทั้งหมดนี้เป็นเพียงส่วนหนึ่งเท่านั้นที่จะทำให้ท่านมีบุคลิกภาพที่ดีขึ้น ไม่จำเป็นว่าจะต้องทำทุกอย่างให้ได้ในครั้งเดียวทั้งหมด ค่อยๆ พัฒนาอย่างต่อเนื่องก็สามารถทำได้เช่นกัน เมื่อวันหนึ่งท่านทำได้จะรู้ว่าดีอย่างไร

ขอขอบคุณคลิปดีๆ จาก Youtube และ RaiDen Junior

จากคลิปจะเห็นได้ว่าเมื่อบุคลิกภาพไม่ดีจึงทำให้ไม่ได้รับความสนใจจากสังคมต่างกับคนที่แต่งตัวดีกลับได้รับการตอบรับที่มากมาย